Elazığ’ın Unutulmaya Yüz Tutmuş Atasözleri

Bu atasözlerinin gerek yapı gerekse konu bakımından öteki atasözlerinden ayrı düşünülmesi olanaksızdır. Her türlü özellikleri diğer atasözlerimizle örtüşmektedir. Elazığ’da kullanılan deyimler ise atasözlerinde olduğu gibi genellikle milli bir özellik taşımaktadır.

İşte Elazığ’ın yerel ağzıyla söylenen o atasözleri;

Aç gorsan hırhız olur, çok sölersen arsuz olur.

Akılsız başın cezasını ayahlar çeker.

Alışmış gudurmuştan beterdür.

Arlı arından gorhar; arsuz neyinden gorhar.

Bekle bite çağala, hasde yiye sağala.

Böyük  lokma ye, böyük söz söleme.

Boşboğazı cehenneme atmışlar, odun yaş demiş.

Can çıhmadan huy çıkmaz.

Cücüğü martta sayarlar.

Çağrılan yere erinme, çağrılmayan yere görünme.

Dam doymadan  çortundan  su ahmaz.

Dertli sölegen, aşık yırlıgan olur.

Düğün evinde deve, acıhdınsa  goş eve.

El, elin eşşeğini yırlıya yırlıya; gendi eşşeğini terleye terleye arar.

Eşşeğin canına yeterse attan yügürük olur.

Galan işe gar yağar.

Garganan oturanın, burnu pislikten çıkmaz.

Garpuz kesmeknen ürek savumaz.

Gomşum beni var sever; gişim beni sağ sever.

Güveç gıldırlanmış kapağını bulmuş.

Hayın hoflu olur, kıçı pohlu olur.

Hortut çirpisinden ataş olmaz.

İti söle, değeneği elen al.

Yiyen bilmez, doğrayan bilir.

Kör Allah’a nasıl bah’arsa , Allah’da köre ele bah’ar.

Kör sıçan ne gadar torpah atsa da kendi üstüne yığar.

Lalın dilinden sahabı annar.

Nerde gakgılmışsan orda guzla.

Ossurgan göte töbe olmaz.

Pisiğe pohun derman demişler, eşmiş gömmüş.

Selin ağzı tutulur, elin ağzı tutulmaz.

Sevilmeyen gelinin selamı ergü gelür.

Soğan yemedim ki ağzım goha.

Suyun aharından, insanın yere bahanından  gorh.

Tandur sıcahken ekmek tutar.

Utanmayanın sefası çoh olur.

Yağ yiyen pisiğin gözünden belli olur.

Yazın yaşa, gışın daşa oturma.

Ziyareti bi çüt mumnan sınarlar