RÜZGAR UYKUYA ÇEKİLDİ

      Bu duvar, sert rüzgarı kesiyor; üşümüyorsun. Ben zaten rüzgarlı rüzgarsız üşümüyorum. Önemli olan senin üşümemen, bu hiç işime gelmez. 

      Ancak bu rüzgar, farklı bir rüzgar; adını kalu beladan kalma herkes biliyor; şimdiki zamana ait hiç kimse; benden başka. Ben biliyorum; hem de pek iyi biliyorum. Sana söyleyemem, kusura bakma; sen dahi olsan söyleyemem. Söylersem altında ezilirsin bu sırrın. Hem söylersem sır olmaktan da çıkar. Ezilmen hiç işime gelmez, ısrar etme nolursun! Çok merak ediyorsan ölü bir ermişe sor! Her konuda emrine amadeyim ; yalnız bu konuda benden medet umma! Ölü bir ermişe sor, gerçi onun da ifşaya yanaşacağını pek sanmıyorum.Sen yine de bir dene; belki içinin güzelliğine dayanamaz da söyler; bir kaç dize halinde:

       Düştü; 

       Nehrin akıntısıyla gelen düşler vardı,

       Daha iyisi değil!

       Anlamışçasına bana dönüyorsun. Sağnak sinmiş gözyaşlarına.Bakışların çaresiz, daha çok pişman. Sus diyorum; rüzgar uykuya çekildi, sırrı uyandırma...