ŞİİRİN KİMYASI

          Laboratuvarda bir şair… Döngüsü kısır bir şiir…Karbon bağlarıyla iliştirilmiş dizeler…Tabiat bıkmış mıdır bu kadar çok kullanılmaktan? Oksitlenmiş kelimeler…Başka bir ad bulmalı bu galaksiye…Ya da başka bir galaksiye taşınmalı ilham denilen peri…Teleskopu olsaydı ne güzel olurdu kalbin! Tepkimeye girmiş heceler… Bir kütük sürükleniyor hızla şelaleye; gözü yaşlı. Naylon bir gün batımı; tükeniş ve düşüş…Harfler atomu , anlatılması güç anlatımların; birazdan patlayacak. Oksijeni çıkarmalı bentlerden; yoksa birazdan patlayacak. Big bang… 
         Bir kelebek uçuşuyor; bence kütükle yarışıyor…Yok oluşla yarışıyor güneş, Debisi yüksek mi yüksek bu nehrin. Üçlü reaksiyon: Doğ, yaşa ve öl! Akışa ayarlı hız… Tilki gülüyor. Maymun üç maymunu oynuyor. Olukları kapatmamalı; bırak aksın! Bir kayadan medet umuyor tomruk. Plastik bir gülüş…Tilki gibi kıs kıs…Kaya…Ormancıların hızar sesleri… Bir çıtırtı, laboratuarda çıt yok. Bio-kimyasal beyitleri olsa ne güzel olurdu şairin! Tabiat restini çekme aşamasına gelmek üzere. Kelebek pes ediyor, rengini kaybetmekten korkuyor; fakat gönüllü onun yerine geçmeye, kabuğu çatlak kaplumbağa. Rüzgar oynatıyor kabuğu yerinden. Asit yağmuru başlar birazdan. Limon deme; kekreşiyorum. Mars’a hüzün ekeceğim, Venüs’e gül. Goncasında baz etkisi yapıyor şakıyışı bülbülün. Sen kelebeği baz alma, ne varsa kaplumbağada var. İddiası büyük tilkinin, alttan almaya çalışıyor kaya, civa kaynatıyor çimenler. Yağmur yağsa da biliyorum kokusunu esirgeyecek toprak. Şelale adından hoşnut değil. Şair kelime keşfinde… Bu kez potasyum nitrat bir ağıt…Bana çağlayan deyin, diyor şelale. Milyon kez patlıyor tomurcuklar. Big bang: türkü gibi…Maymun ağaçta şebekleşiyor. Tabiat yılkı atlarını yolluyor. Ormancıların ayak sesleri… Çalılar hışırdıyor. Kütük kahkaha atmaya başlıyor. Şelale diyor şair… Şelale deme! Doğum sancısı…Tomruk ne kütük ne…Fark var mı aralarında, yazım dışında? Eh yeter artık, diyor teleskop. Benimle işiniz var mı diyor mikroskop. Lam ve lamel…
       Sülfirik asit, nitratlar... Ve sodyum klorür akıyor gözlerden… Sancı artıyor, karanlık artıyor…her doğum, bir ölümü hatırlatıyor…Bellek dumura uğramak istiyor…Müthiş bir çoğalma var sende..Gözünüz aydın; nur topu gibi bir mersiyeniz oldu: kimyasal…